قلم توتم ما است...

«...قلم توتم من است،توتم ما است، به قلم سوگند،به خون سیاهی که از حلقومش می چکد سوگند،به رشحه خونی که از زبانش می تراود سوگند،به ضجه های دردی که از سینه اش برمی آید سوگند...که توتم مقدسم را نمی فروشم،نمی کشم،گوشت و خونش را نمی خورم،به دست زورش تسلیم نمی کنم،به کیسه زرش نمی بخشم،به سرانگشت تزویرش نمی سپارم،دستم را قلم می کنم و قلمم را از دست نمی گذارم،چشمهایم را کور می کنم،گوشهایم را کر می کنم، پاهایم را می شکنم،انگشتانم را بند بند می برم،سینه ام را می شکافم،قلبم را می کشم،حتی زبانم را می برم و لبم را می دوزم...اما قلمم را به بیگانه نمی دهم. 

...در وفای او ،اسیر قیصر نمی شوم،زرخرید یهود نمی شوم،تسلیم فریسیان نمی شوم،بگذار بر قامت بلند و راستین و استوار قلمم، به صلیبم کشند،به چهارمیخم کوبند،تا او که استوانه حیاتم بوده است،صلیب مرگم شود،شاهد رسالتم گردد،گواه شهادتم باشد،تا خدا ببیند که به نامجویی، برقلمم بالا نرفته ام،تا خلق بداند که به کامجویی بر سر سفره گوشت حرام توتمم ننشسته ام، تا زور بداند ،زر بداند و تزویر بداند که امانت خدا را ،فرعونیان نمی توانند از من گرفت،ودیعه عشق را قارونیان نمی توانند از من خرید و یادگار رسالتم را بلعمیان نمی توانند از من ربود... 

...هر کسی را ،هر قبیله ای را توتمی است، توتم من،توتم قبیله من قلم است. 

قلم زبان خداست،قلم امانت آدم است،قلم ودیعه عشق است،هر کسی را توتمی است، 

و قلم توتم من است. 

و قلم توتم ما است.» 

برگرفته از کتاب: 

                     «توتم پرستی» 

اثر زیبا و جاودان: 

                     شهید دکتر علی شریعتی